sözcükleri seçebildiğimden daha sade bir hale getiriyorum,
unutmadığım, unutamadığım bir varoluş sancısı içimdeki,
okuduklarım, yazdıklarım işte hepsi son buldu,
yapabileceğim sadece ve sadece hayatla savaşmak,
ben kimim? gerçekte istediğim ne?
kim o geceleri saatlerce ekran başından kalkmayan yaratık?
değişiyormuyuz?
değişiyoruz, mevsimler gibi...
ve oturmuşuz hiç olmayacak şeylerden bahsediyoruz!
