Beni ancak bir yağmurun altında yanarken
anlayacaksın
Dudaklarından içeri sigara dumanını çekercesine
Günaydın deyişimden bir nefes öncesinde
Yalnız sende var yüreğimin nefesi
Nokta kadar kararlı, virgül kadar asil olmak
Sen hiçbir virgülü atlamadın dudaklarında
Öpüşmek, sarılmak falan değil, papatyalar toplayalım
Kâğıttan gemiler yapıp yüzdürelim
Birlikte gülmeyelim, gemilerimiz birbirine
gülümsesin
Papatyalarımız solsun yan yana olmadığımızda
Evet, yine doğuyor güneş
Gece yine sabah oldu ve yalnızım
Vurgulayarak, üstüne basa basa söylüyorum
Sonu gelmek bilmeyen, ismini bile bilmediğim sancı’m
Saçlarınla başlayan bu aşk,
Başı eğri, kalbi kırık, yalınayak...
