Mavi ay'la açılan akşam da merhaba;
Kendimi hep yanlış şeylere hapsetmişim...
İçmeyi seviyorum,
tembelim, siyasetim, fikirlerim, ideallerim yok.
Boşluğa doğru uzanmıştım,
gayet rahat.
Bir çeşit var olma ve bunu kabullenmiştim, zamanla.
Bütün
bunlardan da ilginç bir kişi çıkmıyordu ortaya. Ben buydum. Bundan ötesini istemedim. İsteyen oldu mu? Bilmiyorum. Bilsem de umurumda olmazdı.
İlginç olmak
gibi bir derdim de yok, çok zordu bu. Böyle yaşamak. Kolay görünse bile.
Gerçekten istediğim, içinde yaşanacak yumuşak ve belirsiz bir yer ve rahat
bırakılmaktı, özlemlerimle...
İyi geceler, sayın dinleyen.
