Büyüyorsun...

Büyüyeceksin (Yaşlanacaksın)... Sonra alışkanlığın olan her şey değişecek. Yüzündeki çizgiler artacak, hayatın geride bıraktıklarının anısı olarak. Saçlarını boyayacaksın belki, aynaya baktığında alışamadığın beyazlıklar yüzünden. Adımların yavaşlayacak daha derin ve sık nefes alacaksın. Farklı cümleler kurmaya başlayacaksın. Mesela hitap ederken birine artık 'evladım, çocuğum, yakışıklı v.s.' diye cümlelere başlayacak özneler kullanacaksın. Güzelliğinden bir şey kaybetmemiş olabilirsin belki de... Fakat sende hitap ettiğin gibi karşılık alacaksın. Başka hayatlar tanıyacaksın. Ya da sabit bir hayata başlayacaksın. Yavaş yavaş kendin olacaksın. Büyük değişiklikleri kaldıramayacaksın. Mutluluğu hep aynı düşünceler içinde yaşarken, eski anılarını hatırlayacaksın. Anılarını hayal ederken, aslında senin isteyerek yaşadığın hayatı, gülümseyeceksin. Hiç olmadığı kadar mutlu olacaksın. Büyümüştün (Yaşlanmıştın) ve yaşın en güzel gülümsemeyi geride bırakılanların oluşturduğunu anlayacak. Elinde kalan resimlere bakacaksın, şimdi kahve bile içemiyor olabilirsin ama o günlerde içtiğin biranın tadı gelecek damağına, yasak olduğu halde hep yaptığın kaçamak içişlerini bu kez resimlere bakarken yapacaksın. Hiç ağlayamadığın kadar ağlayacaksın belkide içten bir gülümsemeyle yüzünde. Büyüyecek (Yaşlanacak) ve özleyeceksin kuşkusuz. Belki evlenmiş, çocukları, hatta torunları olan biri olacaksın. Eşine, çocuklarına anlatamadığın anılarını, torunlarını kucağına alıp anlatacaksın. Sende bir zamanlar onlar gibiydin. Onlara bakıp, anlattıklarını anlamadığını anlayacaksın. Sana hayran hayran bakacaklar ve şaşıracaklar yaşadıklarını dinlerken. Seni teselli etmeyeceğinin farkındasın, yinede büyük bir keyifle anlatacaksın. Büyüyorsun (Yaşlanıyorsun) işte gitgide, daha gençken bile bıraktıklarına, yaşayamadıklarına, kaybettiklerine ağlarken artık ağlayamıyacaksın. Büyüyorsun (Yaşlanıyorsun) belki de farkında bile olmayacaksın. Büyüyorsun (Yaşlanıyorsun)... Ya sonra...