Sana çok uzun bir hikaye anlayacağım şimdi;
Aklımdan geçenler işte,
Kalbime sığmayan,
Göğsüme baskı kuran her kelime...
Nefes alırken acıdı mı canın hiç?
Unutmuyorum seni...
Neden unutayım ki!
Aklımdaki o küçük ses,
Kalbimde bağırmaktan yorulmadı.
İmkansızlığın bile güzeldi senin.
Olmayacaktı biliyordum ama oldurmanı istiyordum.
Bazen çok komik,
Bazense hiç komik olmadığı halde,
Sırf sen yaptın diye komik.
Ve aklıma gelmeyen,
Sana ait daha birçok özellik.
Kelimelerden korkup ‘boşver’ lere sığınıyorum aslında
Bırak gitsin...
Kağıttan uçaklar yap kendine.
Bir kahve koyarsın,
Güneşin batmasına yakın.
Yarım bıraktığın bir kitap ilişir gözüne.
Bir dize dolandırırsın diline.
Belki bir kedi beslersin.
Bırak, giden şiir olsun.
Sen yalnız da güzelsin...
