21 Ekim 2017 Cumartesi

Şehir Günlükleri 3

Ben dünyama dönüyorum orada hayal kırıklığına yer yok!

" https://www.youtube.com/watch?v=rrVDATvUitA "

Işığın kestiği yerden doğan umutla selamlıyorum seni. 

Saksıları güneş gören yere koydum bugün. Birde sabah kahve fincanı düşünce elimden kırıldı, parmağımı incittim. Gayet iyiyim. 

Sıradan görünen her şeyi özenle yaptığım bir günden selamlıyorum seni. 

Şimdi daha bendenim. Şimdi daha kendimim. Bulaşıkları yıkadım, saçımı kuruttum, hafif bir kahvaltı yaptım, tıraş oldum. Biraz müzik ve bir sigara yaktım kırık fincanı yenisiyle yer değiştirip bir de kahve. Hep istediğim geyikli kazağı almıştım sonunda. Mavi kotumun üzerine onu giyindim, dişlerimi fırçaladım. Yüzüme su çarpınca silkindim, yeniden uyandım şimdi. 

Yani benle selamladım seni. 

Çalar saatli bir düş kurdum. Aklımı geri aldım, gördüklerimi ayıkladım pirinç tepsisinden. Dalmışım, çalar saatin sesine uyandım. "Düş"tüm uyandığım gerçekte seni sayıkladım. Sivriydi düşüncelerim elime battı, kanadım. İçeri gizlice süzülen ışıkta, kaçan tozlara uzandım. Uzun yolculuklar çekti canım, uçsuz tarlaların ordasında bir tren gitsin istedim. Uzun sohbetler tadında, iç geçirdim, hava mis gibi, başımda dönen bulutlar yok, derinlerde bir balık olduğumu hissettim başımdaki mavilikle göz göze gelince, yürüdüm, mevsimin kokusunu içine çektim. Hayat! 

Geçmişle uğurladım seni.  

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...