Başladıklarımız
ve başlamaya çalıştıklarımız. Kader, denilen bir çizginin içinde yaşamaya devam
eden varlığımız. Aslında; daha neyin doğru, neyin yanlış olduğunu bilmeden
büyümeye çalışmalarımız. Biz insanlar seyir defterleri basit ütopyalarla kurulu
canlılar olmaya devam ediyoruz. Hiç birimiz diğerimizden farklı değil. Sadece
gördüklerimiz ve yaşadıklarımız farklı zamanlarda süregeliyor. Bildiğimiz çok
şey var olduğunu düşünüyoruz. Aklımız, bazen kapılarını sonuna kadar zorluyor
doğru olanı buluyoruz. Bazen de doğru olduğu sanıyoruz ve inat edercesine
arkasında duruyoruz. Her insan bilmeli ki kitaplar, filmler gerçek hayatın
yansımalarıyla dalga geçen olgular. Yaşanmış bir gerçeği hiç bir olgu sayfalara
veya saatlere sığdıramaz. Atladığımız en ufak ayrıntı değişimi içinde
barındırır. Biz sadece tek bir noktada birleşiriz, kitaplarda ve filmlerde
olduğu gibi. Ama yaşam öyle değil, kendine katmışsa bir kez olsun, anne
karnından çıktıktan sonra, her ayrıntıyı yüzümüze vurur. Acıtmadan, üzmeden,
güldürmeden uzaklaştırmaz pençesini üzerimizden. Ta ki son nefesimizi verene
kadar farkında olmadan her hangi bir saatte hiç habersiz sorgulamadan.
