Ankara'da Sen

Gözlerini unutamıyorum

Gençliğim Ankara'nın sokaklarında tükenirken

Elimden tutan sen yoksun

Günahsız beden olmaz sevgilim

Gel işte!!! Gel kurtar beni günahlarımdan

Yardım istedim senden

Günahlarınla gel

Günahlarımla yeniden sev beni

Bu dargınlık ne diye

Bu vurdumduymaz tavırlar gençliğinin

Kaçıncı gidişi sevgilerimin

Ve senden sonra gelen kadın

Vazgeçtiğim

Ben seni sevdim giderken

Ben sadece seni sevdim

Bazen yürüyorum Karanfil'de

Oradan Tunalı Hilmi'ye ve aklımda sen

Hatırlıyorum sevgilim

Ankara'nın senli güzelliğini

Sen varsın biliyorum bir yerde

Bende varım beni bıraktığın o yerde

Gelişini bekliyorum gelişini

Bakışlarım Ankara'nın soğuk caddelerinde

Kimbilir kaç kez gezdik

Ellele o caddelerde...

Unutmak Bir İnsanı

Unutmak bir insanı 

Unutmak, öyle mevsimsiz

Kolay değildir unutmak 

İnsan sevdiğini unutamaz bir kere

Ne kadar uzakta olsa da

Her şeyin bittiği kağıtlar elinde

Okur yalnız kaldığı gecelerde

Her seferinde biraz daha uzaklaşırsa yokluğu

Unutmak değildir düşüncesinde ki

Unutmak bir insanı 

Öyle kolay değil

Ellerine bir bak şimdi 

Nasıl görünüyor

Henüz hoşçakal bile diyememişken

Yüzüne bile bakmadan 

Bir insanı unutmak 

Kolay değildir

Mevsimler değişir elbet

Zaman akar gider kuşkusuz

Ağlamadan evet! geçer günler

Biraz dur ve düşün

Ya yarın sevgilim

Dönüp baktığında resimlere

İçin acıyorsa eğer

Ben ne yaptım

Neden böyle oluyor diyorsan her seferinde

Sadece aşk değil sen kaybediyorsan eğer

Bu gece bu gece susma

Aynanın karşısına geç

Gözlerine bir bak

Sonra geçen zamana

Sonra gözlerimi düşle

Hesap sor kendine

Şimdi ne oldu ne olacak diye

Düşüneceksin biliyorum sende

Sevgilim gün bitiyor

Güneş epey geride

Sen mutlu ol 

Mutlu ol

Unutmam seni kolayca

Bil öyle