Sen

Yılların bana öğrettiği şeylerden biride;

Mutluluğu yakalamışsan sorgulama.

Oysa ne çoktu sorularım benim…

Kuşkuyla arar, inanmaz olurdum,

Cevaplara.

Kusura bakmasın geçen günler.

Biraz bekledim ama değdi.

Kendi görüntümü gördüğümde aynada,

İçimde buldum, eskimiş gerçeği.

Nasıl söyleyebilirim pat diye,

Değiştiriverirsin bir anda her şeyi.

İnanır oldum,

Göğün mavi, yaprağın yeşil olduğuna…

Gözlerimin her renkte sende saklı olduğuna.

Düşüncelerimde ki sende…

Ne kadar güzelsin öyle?

Bir bilsen, insanlar çok zor!

Herkes kendince bir âlem…

Ama sen âlim, onlar zalim!

Bir sen, bir görseler çok farklısın,

Sonu öyle vazgeçilmeze doğru giden…

Kollarımı iki yana açıp, dans etmek istiyorum.

Başlangıç

Çünkü şairin tıkanması burada başlar,

Senin bakıp bıraktığın o yerde.

Yok, yazılmışsın şimdilerde,

Şehir kalabalıklaşır gitsen bile…

Özet geçelim; özlüyorum göremediğimde.

Hüzün ilişti gözlerime, saçlarım uzadı,

Büyüdü yalnızlık, büyüdü sokağın sesi,

Külü savruldu, boğazım kurudu bağırmaktan.

Büyülendi yürekler seni anlatmaktan.

Gönlümde patladı hayallerim.

Ben neredeyim, gizli işaretimi başlangıcın,

Söyleyin…

Beni Hatırla

Bazen yalnızlık senide öldürüyor mu?

Okurken, takılıp kaldığın mısralar,

Yağmurları sevdiğimden,

Pencerende izlediğin oluyor mu?

Suskunum, sensizlik adına ne varsa,

Sessizlik adına sardığında benliğimi,

Sevdiğim kokuyu, rüzgâr alıp veda ediyor.

Ve sessizliğin, kahrediyor, saklandığın o koca şehirde.

Demiştim ya gitmelerin, yoruyor.

Tam geldin, bahar geldi, geldim derken.

Yoruluyorum…

Sessizliğinin ardında, gözyaşlarım dökülüyor,

Büyüdükçe masumiyetimi yitiriyorum.

Bu yüzden suskunum, bu pis karanlığımda.

Uzaklarda, yorulduğunda, yalnız kaldığında,

Boş kalıp titreyen dudaklarının arasında,

Son sigaranı söndürdüğünde kül tablasında,

Beni hatırla.

Bazen

Bazen hiç tanımadığın birine günaydın dersin

Bazen öylece geçip gidersin

Bazen tüm insanlığı en ince ayrıntısına kadar incelersin

Bazen yüzüne bile bakmaya cesaret edemezsin

Bazen gülersin

Bazen gülmek bile istemezsin

Bazen ağlarsın, bir kadının yanında

Bazen vazgeçersin,

En çok sevdiğin içkinin, son yudumunda

Midenin bulandığını, aklının karıştığını hissedersin

Oysa aklını karıştıran kadının siluetidir

Bazen hiç okumadığın kitaplar hakkında fikirler beyan edersin

Bazen son otobüse binmeyi reddedip, yürümeyi tercih edersin

Soğuktan donacağını bilsen bile,

Buz tutan parmaklarına, sıcak nefesini üfleyerek yola devam edersin

Bazen kalabalığın içinde en yalnız halini oynarsın

Bazen kalabalık seni yalnızlaştırır

Bazen onun seni sevebileceğini düşünürsün

En çıkmaz halin işte bu olur

Susarsın, konuşamadıklarını bir kağıda yazarsın

Bazen kağıtlara yazacak bir şey bulamazsın

Bazen rastlaşırsın en ummadık yerinde kaldırımın

Hiç ummadığın bir zamanda, en kötü anında

Bazen rastlaşmak için elinden geleni yaparsın

Nafile bütün çabaların boşa

Bazen, hiçbir şey yapamazsın

Öylece olduğun yerden bakarsın