Sevmekte yetmiyormuş... Çok eskiden rastlaşacaktık.
Sabah, tenha yatağımda uyandım. Evrende göze batan bir fazlalıktım. Güneş cama vurmuş, sanki bu durumumu inatla birilerine sergilemek için mücadele veriyordu.
Uyumamı zorlaştıran ne varsa bırakmıyordu yakamı. Gece geç saatlere kadar uyku tutmuyordu zaten. Düşüncelerim beynimin içinde baskı kuruyor ve sabaha karşı hafifte olsa kurtulup, yorgunluğa dayanamayan gözlerim, dünyayla ister istemez bağını kopartmışken, bu kezde evren uyumama müsade etmiyordu. Çekilmez şakalarıyla bir çocuk gibi üstüme atlıyordu perdenin açık kalmış kısmından...
Yatağımdan kaldırılmak zorda olsa başarılıydı. Hafiften doğrulup, yatağımın yanında duran sehbanın üzerindeki kumandaya uzandım. Sabah haberleri başlayalı çok olmamıştı. Bir kaç kanal belki bugün güzel haberler verir ümidiyle, kumandayı televizyona doğrultup açma tuşuna bastım. 'Borsa haftayı yüzde 1,44 yükselişle tamamladı.' 'Dolar 2 liranın üzerine çıktı.' On üç yaşındaki bir kız çocuğu üç kişi tarafından tecavüze uğradı.' 'Şüpheli ölüm. Kastamonu'da evli ve bir çocuk annesi kadın, evinde silahla vurulmuş olarak bulundu.' 'Suriye'de 360 kişinin kimyasal silahla kat...' Sinirlerim iyice bozulmuştu. Kapatmak zorunda kaldım. Daha fazla dinleyecek gücüm yoktu. Hayat sadece benim değil, bütün insanlığın mutlu olmasına karşıydı. İnsanlar Dünya'nın ayrı noktalarında acı çekerken, ölümle burun buruna bir hayat yaşarken, benim hüznüm yüzümde komik bir maske bırakmıştı. Hüzün iyice sarmıştı bedenimi. Neyi paylaşamıyordu bu kadar insan. Mutlu etmek, birilerine iyi davranmak bu kadar zor muydu? İnsan diye nitelendirdiğimiz canlı türü, insanlık dışı. Sadece bize yakın insanlara değer vermekle, sevginin gerçekten bu olduğuna inanan insanlar var ( ki ne kadar yakın olursa olsun, iki insan aralarında ki sevgiyi bile bozmayı kolayca başarabilirken). Ben bu durumdan ne kadar muzdarip olsam da değişmeyeceği gayet açık. Ne demişti Nazım bir mısrasında " Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir Orman gibi kardeşçesine." Bunu anlamak zor mu?
İşte! Bu yüzden her sabah haberlerde ve ya çevremizde olan bütün bu kötü olaylardan kurtulmak için birilerinin bunu anlatması lazımdı. Bendeniz müsadenizle biraz bahsetmek istedim. Bütün bu haberleri izledikten sonra kalemimin elverdiğince. Aslında bunlardan biride benim. Bu yüzden, evrende bir noktanın üzerinde hep beraber durduğumuz sürece neden birbirimizi sevmeyi eksik edelim.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Kafkaesque
Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...
-
Bugün kendimi öldürdüğüm gün, yeniden doğmak için bazen gereklidir bu. Bu ölüm beni cennete mi götürür, cehenneme mi bilemem. Ama daha önce...
-
Belki tavırların beni en ağır küfürlerden daha çok üzer. Yinede; Artık ağlamıyorum, İçimi görsen bi tuhaf olursun. Yitirmek bombok bir ş...