1 Aralık 2018 Cumartesi

Ne Dersin?

Islandıkça yüzüne yansır sokak lambalarının ışıkları
Bir küçük düşen yağmur damlası doldurdukça çukurlarını yolların
Kaygısı, umudu sırtında konuş onunla, konuşmayı öğret ona
Bu tapılmış gecenin sabaha kusuruna bakma
Yılların beklentisi, sıcağı özledi, doğsun güneş, doğ, parla
Serin çimlerde buluşmadıkça ayak izleri, öfkemsi
Bir tek sana gelmez sesi, değer biçilmiş sıfatların en güzeli
Korkun, kokun, toz bulutu olsa da, ne dersin
Tüm cevaplar suskun, yaşı otuz, yorgun ve bilirkişi değersizliğinde
Yerin altında başlayan, gökyüzüne ulaşacak mı kökleri

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...