Uzun zamandır yazamıyorum şiir.
Ben ne şairler gördüm,
Yetmişini bile görmemiş mezar taşı,
Toprağında ayrık otları büyümüş,
Ellerimle yoldum, kanayan ellerim çare olmadı.
Oysa ne güzel anlatırlardı yüreklere kazınmış sevdaları.
Seher vakitlerinden, gecenin ayaz hüznü içinde.
Bir ayrılık sanmasın onlar öldü diye sevenler.
Onlar ne sevgiler verdiler,
Onlar ne sevgileri yeşerttiler.
Şimdi zaman onların şiirlerinde ki gibi değil,
Aşklar yalan, yazılmıyor o kadar içten şiir.
Bu yüzden yazamaz oldum bende.
Şimdi ne mürekkep isterim,
Ne taştan yapılmış kağıt.
Uyandır uykusundan aşıkları...
Aşklar görsün yazılmış ağıt.
