Ne sabahı, ne akşamı farkeder bu şehrin.
Aslında her şey kontrolsüzce olduğunda bir iz bırakır insanın damağında,
İyi akşamlar sayın dinleyen, İnsandan Öte burası!
Not 1: Sonbaharda sevsen beni sevgili, şemsiyemizi açmasak inatla ıslanarak uzansak kaldırımlarında şehrin,
Not 2: Beni kışın sevsen keşke sevgili; Karışsak bir vücutta, soğuğuna aldırmadığımızı göstersek, fırlatsak bir kenara "ben"lerimizi, biz olarak,
Not 3: İlkbaharda sevsen sevgili keşke beni, az bulutlu mavilikte, yeşile çalan ağaçlara dayasak sırtımızı,
Not 4: Sevsen beni sevgili yazın; sabahını serinlikle karşılasak, akşamına mumları yaksak...
Ümitli şeydir notlarım, tutup yalnızca beni sevsen. Ne sabahı, ne akşamı farkeder bu mevsimlerin!
