28 Ağustos 2017 Pazartesi

Scoperta

# https://www.youtube.com/watch?v=-hTL9xPMB4I #

Yıllardır sizin yerinize bu şehre göz kulak durumunda kendimi sahipsiz sokak köpeği gibi hissettiğim çoktur. Bugün yine böyle başımı evden dışarı çıkarmış yeni rotamı belirlerken metroda buldum kendimi... Uzun zamandır gitmek istediğim, gıda mühendisi ve kahve tutkunu zarif bir hanımefendinin yaklaşık bir senedir işletmeciliğini yaptığı Rispetto Coffee Co.* üçüncü dalga kahve evlerinden birini daha kefşetme imkanı buldum. Büyük bir zevkti kahve evinin sahibi Nihan Hanım ile tanışmamız.

# https://www.youtube.com/watch?v=q-i9IZkcTOo #

Gerçekten geç kalınmış bir zamandı... Bazılarımızda öyle değil mi? Zamansız gideriz. Tanımadan ya da eksik bırakarak. Oysa daha gezilecek, büyüdüğümüzü ve neye dönüşeceğimizi göreceğimiz zamanlar vardır. Oysa siyah-beyaz rüyalarda, bir de vakti geldiğinde anlattığımız hatıralarda kalırız.

# https://www.youtube.com/watch?v=_qphknagXqA #


Şehrin kalabalık caddesinin arkasında, öğleden sonrası için bir kaç saatimi geçirdiğim bu kahve evinde, severek içtiğim Kolombiya kahvesi, Nihan Hanım'ın engin tecrübesi sayesinde eşsiz, yeni ve huzurlu tadıyla eşlik etti bana bu seferimde. Kristal bardağın içinde sunumuyla, V-60 ile demlenmiş "El-Desvelado" kızılcık, kuş üzümü, kırmızı elma ve kiraz gibi meyvelerin şurupsuluğunun yanı sıra çikolata kaplı bal badem tatlılığı ile mükemmel bir kahve lezzetiydi. 



Kahve kokusu, sokak kokusu ve mekandaki müziğin verdiği huzur elbette yazmak için güzel bir üçlemeydi;


# https://www.youtube.com/watch?v=ECW_qfrhiw8 #


İnsan, insan insan... Kalabalık, çoğul bazen, yalnızlık; hal hepimizin. Çok sıcak değildi. Sigaramı rahatça içebilmek için kahvemi söyledikten sonra bahçedeki dört beş masadan güneşin düşüş açısını da hesaba katarak kendime en yakın gelen masaya oturdum. Yaz sıcağından büzüşmüş ama hala yeşildi ağaçların yaprakları. Yazın son 3'e kalan zamanları.

Aynı şehrin çok uzak köşelerinde oturuyorduk kuşkusuz. Akşam eve döndüğünde son kahvesini yudumlarken, bir yudumunun boğazında düğümleneceğinden habersiz, geçmiş bir yaşama ait, hiç bir temizleme durumunun etki edemediği bir leke gibi. Gözünde yaş birikecekti kadının. Gülümseyecekti ve her iki durumda da öyle içtendi ki o an, gerçekten güzelliğin ta kendisiydi.

Garip bir keder, canının parçalarını alıp savurmuştu. Artık parazitli, kesik, yankılı, telefon konuşmaları yapmayacaktı. Şiirler okunmayacaktı. Adamın derdini anlatmaya çalıştığı karmaşık mesajları daha bir anlamlı kılmak için uğraşmayacaktı. En kötüsü alışmak... Özlemin; önceleri keşif, sonraları uyuşturucu acısı...



"Gülümseyişi; bir umut, bir dilek, hep böyle kalsın, hep böyle sıcak, korunaklı, insanca."

# https://www.youtube.com/watch?v=lPFZDrqzWII #

Müzikseverlere Not: Satır aralarındaki müzikler gün içinde dinlediğim müziklerden bazıları. 

*Adres: Rispetto Coffee, Yukarı Bahçelievler Mahallesi, 59. Sokak, No:15/C, Çankaya/Ankara

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...