Vicdan olgusu oturmamış kişilikler
Vicdanı olsa da beş para etmez mahluk
Bir ruhu sevenler, bir de bedeni seveler
Sevmek istemeyenler,
İnsan kalbi ne garip şey öyle
Soğuktan buğulanmış bir cam gibi, kırılgan
Bir şey yazarsın, dayanmaz
Sıcağıyla günün o buğu yok olur
Bir Ah! dersin aynı yazı çıkar karşına
Üstüne yazdıkça karmaşıklaşan,
İçinden çıkılmaz bir hal alan,
Zaman oradaki isim değil,
Oluşan ve oluşturduğun şekle,
Anlamlar yüklemeye başladığın
bir buğu
Nasıl bu hale getirdiğini düşündüğün,
Çırpındıkça daha da karmaşıklaştırdığın
Tek bir şansın varmış gibi düşündüğün,
Oysa ki iyi sildiğin,
Tertemiz yazılar yazabildiğin bir buğu
O buğuya ne kadar çok anlam yüklersen
Hayatından her giden dakikaya acıyorsun
Mutluluklarının yerini acıların alıyor, olsun
Güneşli bir bahçede çiçekler sularken düşlerin
Bir kurşun kalem yontarken
Umutsuzluktan bunaldığın
Tik takları dinlediğin saniyelerde
Boğulduğun anıların beşi çeyrek geçiyor
