Çünkü ben mutluydum hayallerim içinde
Ve gülüyordum beyaz karlar üstünde
Çocuk aklım, kartopum, kardan adamım
Bana ölümü öğrettiler Tanrım
Ve bu kederli anı yaşattılar, farkındayım
Bana “ölüler giyinik gömülür” dediler
Onları yıkacağımızı söylediler
-Günahlarından arınmaları için-
Ve onlar gittiğinde, geldi hüzün
Hüzün üstümde, şaşkın izlerken
Baktılar mutluyum, dans edip
Şarkılar söyleyen bir deli sanki…
