31 Mart 2013 Pazar

Yalnızlık sadece Tanrı'ya ait bir kavram değildi. 
Yalnızlık insanın içinde var olandı.
Bu yüzden! 
Her beden yalnızdır toprağın altında.

Takıntı

Sana dünyanın en güzel hediyesini getirmiştim oysa
Eğer sevdiysen sende anlayabilirdin bunu
Bazı insanlar bir takım şeylere değer veriyorlar
Niye değer verdiğini düşünmeden bile
Oysa ben değer vermenin sadece sende gizli olduğu
Ben değer vermenin gözlerinin içindeki masumiyet olduğunu
Bilerek gelmiştim savunmasız halimle kapına
Hayatın sana sunamadıkları elimden geldiğince sunmaya
Tüm hayatımı hatta gerekirse bütün hayatları
Gidemiyorum bu yüzden sen olmasan da karşımda
Karanlıkta dolaşan bir sokak çocuğu gibi çaresiz
İçiyorum bira, şarap, vodka ne olursa
En çok korktuğum düşünceyi yaşayarak
Senden ayrı yaşayarak dolanıyorum aylak aylak
Her şeyin başı sendin oysa unutmayarak
Yalnız kaldığımı anlıyorum kaybettiğimi
Bir gün değişecek biliyorum her şey
Unutacağım bende senin gibi
Dalacağım sonsuz neşeye, dalacağım sonsuz geceye
Bütün koşulları reddedip ölmeye koşacağım belkide
Arkama bile bakmadan yüzüne bile bakamadan
Ağlayacağım belkide
Babam demişti erkek adam ağlamaz diye
Öyle değil işte anlıyor insan kaybedince
Anlatamıyor yanında olmayınca durduk yere
Ne yapacağımı bilmez bir halde
Bende yaşama el uzatıyorum
Sırf güldüğümü güçlü olduğumu gör diye
Kandırıyorum seni içimde ki sevginin asaletiyle
Sen beni düşünme ben yaşarım böylede

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...