23 Mayıs 2013 Perşembe

Değişim


‎Bugün seni tanıdığım yere gittim
Baktım seni ilk gördüğüm yerde durdum
Oturdum bir bira söyledim dostlara
Konuştum anlattım yine onlara
Dedim ki mekanlar bile değişiyor
O nasıl değişmeden kalır bu dünyada

Anlattım Sormadan


Oysa bakışlarının içindeydim her sabah
Kaybolan gençliğimin habercisiydi kuşlar
Ben annemden doğalı yirmi üç kez öldüm
Yaşım ölümümden belli
Kadınım yokluğun bir yara
Mühebbet  yediğim suçlara
Sen hayatımdan ayrıldığın gün
Vazgeçtim çocuk olmaktan
Elimde tebeşir lekesi
İlkokul sıralarından kalan
Amcamın yolunu gözlerdim
Babasız büyümem işte bundan
Bir ekmek uğruna bütün kavgam
Dostlar tenha sokaklarda bulurlar
Ayakkabı boyarken ilk gençliğimi
Resitaller yazarım arkandan söylenmemiş
Ben bir garip çoban
Daha kuzu bile gütmemiş
Toprak kokusunu içime çektim
Dedem bilirim çiftçi kahraman
Sen varlığın olmadan
Ben bir ölü adam…
(21.11.2011)

Arkadaş


Sevmekten korkmayacaksın arkadaş
Seviyorsan eğer adam gibi sarılacaksın
Sevgini öyle bir hissetireceksin ki
Bir anda yapışacaksın dudaklarına
Kalabalık bir sokakta
Herkes görsün diye gecenin içinde
Bir sokak lambasının loş ışığında
Öyle delice, hırçın ve aşkla
Utanmayacaksın arkadaş utanmayacaksın
Sevginle elele tutuşup devam edeceksin yoluna
Herkes sana bakacak teleşla, hayretle
Umursayacaksın arkadaş
Önlerinden gururla geçeceksin
Sevgin hissedecek bunu
Hayret edecek insanlar cesaretine
Yaptığın aslında ne güzel oldu arkadaş

Yoruldum Düşlerimle


Hayat düşlerle dolu,
Yoruldum, yordu.
Uykularım, geceleri bölünüyor artık
Göz kapaklarım ağrıyor.
Uyumak ne mümkün,
Seni düşlerken.             
Seni düşünürken,
Kaybettiklerim artıyor git gide.
Sokakta ki yabancılar bile
Halimi görürken, suskun.
Bir dost selam verse,
Seni anlatıyorum.
Gecelerimi,
Seni düşlediğim geceleri
Anlatıyorum onlara bir köşede.
Ne olacak diye sorarlar kendilerince...
Bilmem diye yanıt veriyorum.
Yoruldum sadece.
Seni düşlemek bu kadar güzelken,
Yoruldum.
Sensizlikten yorgunluğum.
Yoruldum.
Düşlerimde ki sen ile,
Ayakta duruyorum.

Özgürlüğüm


Yorgunum, susuyorum, başım ağrıyor
Özgürlük savaşı verirken
Hücremde bir kadın kokusu
Tek hissettiğim tenimde kalan
Hayalimi çaldılar benden
Polis sirenleri, coplar, telsiz sesleri
Yaşım on sekiz bilmeden
Özgürlüğüme on dokuzum yetmeden
Seni yeni tanımışken
Tek pencere dört duvar oldu kadınım
Senin kokunla birleşen
Deli yanım, tutukladılar beni ülkemden
Bir sen vardın sevdiğim
Bir de özgürlüğünü istediğim ülkem
Sol yandaşlı sloganlar aldı beni
Oysa yeni tanımıştım
Sevişememiştim teninle
Gözlerimle gözlerini hissetmeden
Özgürlük kavgamı verirken
Daha yaşım on sekizken
Ne seni verdiler, ne de özgürlüğümü
Ne seni gördüm, ne de özgürlüğümü
Polisler, coplar, sesler
Ne bıraktılar benden
Özgürlük savaşımı verdiğim
Seni severek bıraktığım
Ülkemden.

Bitti


Yağmur yağıyor
Seni hissediyorum
Yağmurda uzun uzun öpüşünü
Sırıl sıklam bedenimde ki nefesini
İşte terkediyorum bu kenti
Elinin uzanışı yeniden
Artık uzak düşüncemden
Ben yalnız yürüyorum
Yağmur yağıyor
Ben terkediyorum
Sevişmelerle geçti
Düşlediğim kentteki sevgili

Beyefendi


Sevdiği kadınları bir bir kaybetti
Hayat elindekilere göz dikmişti
Birer birer alıyordu her şeyini
Yalnız kalıyordu her geçen gün
Hiç değiştirmiyordu
Şarabının markasını
Sigarasını da ekleme içiyordu
Sokak başında ki yerini beklerken
Basit yaşıyordu
Basit
İyi felsefe yapıyordu
Ama konuşanı yoktu
Çoluk çocuk dalga geçiyordu
Olsun o kadar eli yüzü kir içinde
Dilencilere inat gururu kendi içinde
Eskiden giyinmeyi bilirdi
Hayat elindekileri alana dek
Gerçekten çok zengindi
Ya şimdi
Sevdiği bir kadın için
Oldu hayatta ki yeri
Sokak köşesinde ki
Kir pas içindeki sarhoş
Beyefendi...

(02.01.2011)

Ansızın ve Aniden

Ben çok sonra koydum, her şeyi yoluna.
Yalnız geçen yılların esareti.
Kafamı karıştırmıştı mutlulukla, geçerken zaman.
Kelimeler şu an yalan,
Konuşmasam beni yakar, konuşsam seni.
Sözcüklerin anlamları biterken,
Öyle olur ya bazen,
Bu sana son sususum, son sözüm olsa,
Bir hayat yetmezdi, konuşulmayanı anlatmaya.
Yolumuz devam etse de sonsuza.
Bir hayat biriktirdiğim yetseydi sana.
Bu aşk bir gün bitermiydi.
Kalemimde anlam, sadece kağıtlara varlığımı anlatan.
Beni umutsuz bir çocuk gibi gözü yaşlı koyan,
Sen kimsin, düşündükçe güzel olup, unutulmayan.
Al beni yeniden aşka, ansızın ve nedensiz.
Sen uzakta olan, ışıklarını yak gecenin,
Kaybolmasın karanlığın içinde gölgen.
Ben karanlığında uzak bir şehrin,
Anılarla, gözü yaşlı beklerken.
Güneş doğacak, sabah olacak yeniden.

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...