Gitme Sen Kal

Biraz önce birini kaybettim.
Biz çok eksildik, sen yanımda kal.
Korkma, bize bir şey olmaz.
Gitmek dediğin, her sabah...
Boş masa, yarım kalmış çay bardakları,
Ekmek kırıntıları, kirlenmiş çatallar.
Yarın yok, vazgeç artık.
Bizden sonra gelenler, giderler.
Bir hançer yarası zaman,
Birikiyor kan üstünde, pıhtılaşmış gönül.
Güne yeniden başlamak gibi,
Gidene ağlamak gibi,
Gecenin bittiği an.
Eteklerine dolaşmış yalnızlık,
Gitme!
Gitme o evin kapısında bekleyen var .
Mevsim değişse de sen kal, kal.
Yalnızlığımızı paylaşacağımız an hep var.