Kadıköy de bir vapur sesi
Uzaktan eşlik ediyor
Eskiden kalma bir müziğin tınısına
Bu ilk defa değil inandığım
Yeşile, maviye, griye ve sevgiye
Yalanlar söylemeye başladığım gün
Huzuru bulduğum gün
İşte şimdi büyüdüm dedim
İstanbul ayaklarımın altında
Kenarları narince kazınmış bir kaldırım taşıyla
Son bir defa boynuna sarılmak isterdim
Yalnızlığın yerine beklerken
Deniz hırçın bugün
Hava kapalı, martılar sessiz
Solumda ölüm ve sağımda hayat
Ben ortada bekliyorum çaresiz
