Uzun yol
kenarındaki
Kurumuş, sararmış
otların
Vücuduma birer
diken gibi
Sarılmasına
aldırış etmeksizin
Uzanmış
Maviye dikmişken
bakışlarımı
Çırpındın, süzüldün
Gömleğimin
yakasıdan içeri
Girdin
Terli, korkak, soğuk
Göğe kavuşmak
için vurup çarpan yüreğimin üstünde
Ah yolunu
kaybetmiş sinek kuşu
Şimdi senden
kalan, kanatlarındaki toz zerrecikleri
Mevsimden olsa
gerek
Otlar kuru, terim
soğuk
Ruhum yorgun
