İnceden bir çay demliyorum dumanı üstünde tüten. Elim, sigara kağıdını titrek sarıyor bu aralar. 
Adresim belli, kapımı çalan yok. Dört duvar arasında şiirler okuyorum kendime, Müzeyyen Senar çalıyor radyoda alabildiğine... 
Tabakları bile kaldırmadığım masamda dünden kalan, efkarı üstünde duran rakım. Gelme, ben zaten yalnızlığa çok alıştım.