Yazmasaydım eğer çıldıracaktım!

İyi akşamlar sayın dinleyenler, İnsandan Öte burası...

Bir şey söyle, kim susar bu şekilde. Savaş benimle, ağır gelsin sözlerin. Belki dirilirim yeniden. Bütün geceler, bir güneşin ağırlığına kadar yorgun geçerken. Yaşamak, sadece satırlarımda mümkün olan cümlelerde gelecek. Geri kalan ne varsa benimle değil! Bana ait değil! Ben susmayı beceremeyen biriyim, evet. Susmak bana göre değil. Yinede, sen sustukça tükenmeye başlıyorum. Tükenmek istemiyorum, susmak asla. Daha çok yazmak, parmaklarım kanarcasına yazmak, anlatmak istiyorum. Susturma beni, öyle özledim ki bana bir şeyler anlatmanı. Anlatırsan, anlatırsan geçer, anlatırsan daha büyür, anlatırsan daha yeşerir. Umut bulur, güç bulur kelimelerim, parmaklarımın arasından dökülürken yol bulur. Huzur olur, seni bulur, aşk olur, aşka meydan bile okur. Susma, sustuğun yerde buzulum ben. Sıcak bir nefesinle oysa suyum ben. Yeryüzünde ki çölleri bile deniz kılabilen.

Bu gece, bir soğuk, bir nefes sıcaklığına ait... Yoksun diye yok... Görmeden de seni, hayal kurmaya devam etmeli güneşin altında apaçık görünmeyenlerden de öte, çıkar gözetmeden sevebilmeli. Yok olup gideceğiz aksi halde. Var ol! Var olalım!