26 Haziran 2013 Çarşamba

Bende çok sevdim, benim de var kalbim.
Bir dünya varsa, ben neredeyim.
Gel gidelim uzaklara...
Gel düşünme, bul beni kaybolduğum karanlıkta.
Başını göğsüme yasla, düşümü anla...
Kıyılarına vurdum bilinmezliğin,
Usanmadım, uslanmadım, yalın ayak aradım.
İnan bana, gönlüm dünden ve bugünden uzakta.
Ölüm, düşünceme öyle yakınken sensiz,
Düşünmeden çık gel, kapıma.
Ya da sen yorulma, çağır ben geleyim yanına.
Yüzüne hasret gözlerim aydınlansın,
Gökyüzü bulutlarını kaldırıp, yerini güneşe bıraksın,
Yaşanılan bütün kötü anlara inat,
Yerine güzel umutlarla başlasın hayat.
Ağaç yeşilini, toprak nemini, gökyüzü mavisini
Nasıl güzel gösterirse doğa,
Bizi de yakıştırır, elbet oraya.

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...