Hikâye

Bütün olanlara rağmen, kafamda

Onun hatıralarını kirletecek hiçbir şey yoktu

Sadece "yokluğunun" ağır geldiğini hissettim

Ve bıraktım bedenimi ruhumun tüm yorgun
                                                           ağırlığıyla

Yağmur az önce kenti terk etmişti

Sağanak, kırk ikindi dedikleri

Pencereden izlediğimi düşünürsek

Oldukça yalnız hissetmiştim

Bütün bir günü odamda geçirdiğim
                                                kendimi

Hafiften pencereyi araladım
                                    nefes almak için

Bir rüzgar esti, perdeyi uçuşturan, içeri

Elime kalemimi aldım, siyahtan ziyade mavi

Bir hikayem var, yazmak istiyorum müsadenle
                                                                gidişini

Ah'lar Ağacı

Kendini parçalamış ruhlar

Ve tekrar ediyorum,

Yaprak, polen, böcek olarak dökülüyoruz

Döküldüğümüz yerden yeryüzüne, gözlerine

Ona ait herhangi bir ayrıntıya bakıyorum

Ah! Diyorum...

İkimizden biri ölmeli.

Havuçlu Tarçınlı Kek

Kağıttan kayıklar,

Okul yolundaki yağmur birikintisinde yüzdürdüğümüz

Annemin yaptığı havuçlu tarçınlı kek ve bize gelmelerin

Hiçbir şey yapamadan her şeyi nasılda berbat etmişim

Ben ölüyorum

Ülkede gündeme müdahil olmayan bir elfler kaldı

Annem çayı demledi, beş on dakikaya babam gelir

İlah mısın be kadın?

Beni sen doğurmasan sevgiyi nasıl bilirim

Yinede

Yorgunum, yoruldum ve ağrılar eşliğinde

Müzeyyen Senar parçalarına haddinden fazla kandım

Nasıl biliyor musun?

Ömrümün en mutlu anında sanki o çalıp susup kalacakmışım gibi

Sonra her yanım seni sarar ve eklenir büyürüm

Ben bunu bir kez daha kaldırabilir miyim?

Bu yüzden

Ölme hakkımı şu an kullanabilir miyim?

Güzel günlerin Ardından

Güzel günlerin ardından

Seni sevmeler, gözyaşlarım
                            kal diye değil

Seni unutmak mümkün bile değil

Ruhum şimdilerde serseri

Çok para yok, az bira

Kısa zamanda çok yaşlandım

Seni unutmak
                 güzel günlerin ardınan

Alabalık

Birbirini gördü kadınla adam, karşılıklı gülümsediler

Tepeden tırnağa derin bir sesliğin neticesi

Dudakların bükülmesi, boğazda düğümlenen söz

Neticesinde çok geçmişti üstünde

Kupkuru kaldı düşünceler, bir başka deyişle

Fanustaki Japon balığı gibi tek başına ilerlemek

Suyun doğasına aykırı az görünmez

İlerleyecekse alabalık su derin, sazlıklar uzundur

Doğrusu uçları paslı duran yeşile kaymış sazlık

Yinede yalnız oltaya takılmak acı

Hepsi bu kadar, gerisi batan ve doğan güneşle ilgili

Yolculuk

Kafana takmadan yürümek istiyorsun

                        çölde, kaldırımda, boş sokaklarda, yolda

Hiç gitmeyecektin aslında, yürüyüp gitmek

herkese göre değil

Detone, ritmi bozuk şarkılar mırıldanarak, gitmek

Belki içmeye, belki köşe başından taksiye binmeye

                     belki de görmek istediğin o kadının yanına

çeşitli boyutlarda uzanmış asvaltın ortasındasın

Belli ki etrafını binalar sarmış, en yakın yeşillik

            ya da deniz

Bilmiyorum ne kadar uzak

Süreç önemli değil veya ne kadar yürüdüğün

Yalnızca sonucun nasıl görüneceğine dair

            şüphelerin var

Yürüyorsun, kafana taktığın çok şey var

İlk olarak nerdesin…

Sezgi

Dün gece yıllar sonra yakın olduğunu hissettim

Gözlerini görmek isterdim bütün gece seyrinde

Yıllar sonra kimsesiz bir çocuk gibi olmamayı hissettim

O vücudumu saran korkunç gidişinden sonra

Boşa geçen günlerin ardına bir tebessüm hissettim

Son satırın iyi geceler demeden önce yazdıklarında

Şimdi hayat sana düşman olsa da özlediğimi hissettim

İnsanlara inat yaşadığımız ve anlattığın onca şey anısına 

Yaşamla İlintili Son Şey Ölüm

Ölümün yaşamdan artırdığı ne varsa
Daha keskindir yaşayanlar için

Oysa yaşam belirsizliktir, ölümle kıyasla
Ne yapacağını, nasıl yaşayacağını bilemezsin
Her süreç ölümü getirir, son bulduğunda

Birinin nasıl yaşadığı, öldüğü ölümden bellidir
Ölümü bilmek, yaşamı bilinçli kılar

Yani doğru yaşamak, korkusuyla ölümün
Ölüm sondur, sona nasıl varacağın

Bu yüzden her ölüm erken sayılır, nasıl
Yaşadığınla ilinti olarak...

Aşk’ın Tabiri

Suyun derinliğini bilmeden girmek

Rüyalarımın asılsız olduğunu idrak etmek

Ve burada bir akşam gelmeni beklemek

Yolda kaldı bakışlarım

Kefaretini ödemediğim ne kaldı

Yedek suskunluklar eşliğinde

Kayıp hatıraların çığlığına hüsran

Anlıyorum

Aşk kenar mahalleli bir kızın ağzında

Bozguna uğramış

Haklıdır aşka inanmayanlar

Aşk küf içinde kalmış

Nedenlerini kalbime bağladığım

Açıklamaya itiraz ettiğin cümlelerimin

Anlamsızlığı bundandır

Fakat benim yaşantımda aşk

Ne kenar mahalle dilberi tadında

Ağzında sakız olmuş

Sağa sola göz kırpmakta

Ne de küf içinde durmakta

Benim yaşantımda aşk

Senin anlamayacağın kadar saf

Gecenin olacağı kadar kati

Gündüzün olacağı kadar nihai