Çünkü gözlerinin baktığı hiç kimseyi unutamazsınız. Baktığın o yerde derin ve olgunlaşmış kusursuz bir sevgi vardır. Bu gerçekten böyledir. Ve gerçekten içten inandığın zaman bu sevginin sonsuz olduğunu bilirsin. Bu bir kaybediş ya da vazgeçiş değildir. Bu sımsıkı sarılıp yalnızlığına; içte, içten, içe hissetmektir çoğu zaman. Tıpkı mavinin sarının eksikliği olması, yeşilin sarının tokluğu olması gibi. Bu böyledir çünkü her rengin bir diğerinin tutkusu olması gibi, yaşamak bazen iki kişiliktir. Yaşayacaksın! Bazen başkası için yaşamak, onun mutlu olacağını içinde hissederek, doğru, gerçekten mutlu olabileceğin şekilde yaşamak gerçekten doğru olandır. Unutmadan, onun hep orada bir yerde olduğunu bilerek...

Her şeyin durduğu, rüzgârın bile... Konuşmanın zor olduğu fakat içinde gerçekten hissettiğin özlemle hayata daha sıkı sarılmak üzerine

İnançla

" https://www.youtube.com/watch?v=7VX8QPziehY "