Biliyordum. Biliyorum işte! Kimse gelmiyorsa gelmiyordur. Konuşmak istemiyorsa konuşmuyordur. Duymak istemiyorsa duymuyordur. Görmek istemiyorsa görmüyordur. Hiç kimseye kötülük yapmadım, hiç kimseninde bana kötülük yaptığını düşünmüyorum, fakat kimse bana yardım etmek istemiyor. Duymak istemiyor, görmek istemiyor, konuşmak istemiyor. Gerçekten hiç kimse. İçimde bir sürü hiç kimsenin bulunduğu bir yaşam sancısı var. Yürüyorum onlarla, çoğalıyorum, çoğaldıkça daralıyorum, yoruluyorum, yorgunum... Öylece gidiyorum, herkes gider mi? Koşuyorum ben, rüzgar vücudumu kurutuyor, kaçmak özgürlük mü? Şarkı söylemememiz şaşılacak şey doğrusu.
