Kaç insan benim görmediğim sabahı,
Seninle başladı.
Yüreğim buruk, üzmeyin beni.
Bana en acı kader...
Kiminlesin?
Bahtını, içimden hala silmedim.
Hayat bu mu?
Kalp acı, dünya hüzün dolu.
İşte sana konuşan biri,
Dilsiz ve dudaksız.
Durmadan konuşan,
Durmadan koşan biri,
Elsiz ve ayaksız.
Durmadan yazan,
Mürekkebi olmayan kalemiyle...
Yazıyorum, yaşamak için,
Anı yaşıyorum hepsi bu.
Ha bir de gerçeklere inanmıyorum,
Duyduğun kadardır hepsi.
İçinde, oysa neler var...
Hepiniz iyi insanlarsınız,
Masalda kötü adam benim.
Kader yolunda yerleşik bir yabancı.
Ihlamurları da severim,
Papatya mevsimi olsa da...
Hepimiz kilitlerimizi takmış,
Açacak kişiyi bekliyoruz.
Biliyorum, unutmadan...
Bir dahakine seversen,
Beni sev.
