Sen hiç yalnız kalmadın mı?
Kalabalığın içinde, sessiz
Derdine derman aramadın mı?
Kadehlerin dibinde
Sözler sahteymiş, çek kendini adım adım
Yüzler belliymiş yağmurlarda aradığın,
Bulamadığın
Beklediğin
" https://www.youtube.com/watch?v=aJDDDSX8MJs "
Ve artık inanmıyorum, geçmişime... Bir vazgeçiş özgürlüğü bu kimileri için, iliklerine kadar boş biri, iliklerine kadar özgür... Söylenecekler, susulacaklar, beklenecekler, bulunacaklar, aranacaklar, gezilecekler, gidilecekler, bilinecekler hepsi, hepsi bitti. Yemekler tabaklarda, içkiler bardaklarda, yaşanamayanlar da kursaklarda...
Baş başayız, rüzgar ve ben. Rüzgar dost şu an. Saçlarımı okşayan, göğsümde baskı kuran. Sağ yanımda Ankara'nın geri kalanı. Yıldızlar tepemde, rüzgarın dağıttığı bulutların gidişiyle... Rüzgarda bulutların peşinde. Sol yanım boş...
Akşamları batan güneş umrumda değil. Gece daha uzun, gece kayıtsız, gece suskun. İnsanlığımdan soyuyor beni yalnızlığım. Daha bir acımasız, daha asi ve sinirli.
"Geçer hepsi, kafana takma..." der şimdi biriniz. Geçmez, geçmedi işte, geçemez, geçen; zaman diye nitelendirdiğiniz kavramdan başka bir şey değildi...
Yarım kaldı. Sende kalsın, yarım
Tadın kaldı. Bende kalsın, tadın
Bir daha dokunamazsın
Karşılaşırız. Karışır dün ile yarın
Ne büyük kara mizah değil mi? İtalya gibisin, yalnızca hayalimde kalan. Göremediğim, gidemediğim, yürümediğim sadece uzaktan bildiğim... Hep sevdiğim...
Coğrafyası iki bedenlik, bir zamanlar bir ülke olduğumuza kim inanır şimdi. Benimse tarih öncesinden bir kalıntı olduğuma, yıkamadığın. En çok boşluğu anlatan, bir kalıntı. Madem...
Ver bana, ver ateşi
Bir iz kalmasın burada
İstemediğin
