Nereye gidersen git... Bir mevsim geliyor arkanda kuşkusuz. Sonra susmalarının o ağır yorgunluğu içinde konuşmak istemediklerini konuşup duruyorsun... Yine de aklında bir yerde beni bulursun. Gizliden gizliye anımsar, hiç bir şeyi değiştirmeden yoluna bakarsın. Sahi değişmeyecek gerçekler uğruna inatla hayatlarımızı yaşarken, ki zaten sen benden daha hızlı. Hatta o kadar hızlı ki şüphesiz takip edemiyorum senin gibi... Güzel günler gör çocuk, hak ettin... Ben yanlış zamanda toprağa dikilmiş fidanım. Köklerim epey zaman alacak yerini bulması için suyun. Sonra filizlenecek, büyüyecek ve çiçek açacak ve meyve verip çekirdeği toprağa düştüğü an yeni bir fidan doğuracak. Zamanı var çocuk. Bekliyorum huzurla. Sakin, acele etmeden. Çünkü başlangıcı güzel olacak umutlarımın. Yinede zaman... Birde zaman sana iyi baksın çocuk...