İnsanlar, evler, sesler aramızda duvarlar gibi...
Yalnız senin gözlerin, sen,
İnsan her gün anımsar mı aynı şeyleri.
Hele bir gülüşün var,
Kelebek görse ömrü uzar.
Tek yanlı aşk nasıl da aptallaştırıyor insanı...
Zaten iki kişinin aynı anda birbirini sevmesi
mucizedir.
Bütün çabalarım sana ulaşmak için,
Bütün mesajlarım, yazmalarım, şiirlerim.
Yanında olsam sesim kısılır, konuşamam.
Çocukça girişimlerim bu yüzden,
Öyle ama en saf çocuklar sever birini...
İstersen, rastlaşmak için elimden geleni yaparım.
İstemezsen, bir daha tekrarlanmaz hiç birisi.
Çıkar giderim olmazsa bu şehirden, sensizliğe.
İnan belli etmem, çıkar giderim sessizce,
Olmadı, birkaç sigara fazla yakarım.
