22 Ağustos 2013 Perşembe

     Mutlu olmak kolay değilmiş arkadaş. Gece oluyor, sözcükler boğazında düğümleniyor. Yavaş yavaş mırıldanıyorsun bir kaç şey. Dinleyen biri yok zaten. Kendi deliliğin içinde sarmalıyorsun yalnız bedenini. Yok olma zamanı artık şimdi. Eski müziklerde kendine anlamlar arıyorsun. Belki uyanık bir eski bir dostta mesaj atıyorsun, asıl mesaj atmak yahut konuşmak istediğin insanın o olmadığını bile bile... Sonra bir sigara yakıp kendini odadan balkona atıyorsun. Gecenin serinliği titremene neden oluyor. Göz yaşların rüzgarın etkisiyle biraz daha kurulanıyor ve bir nefes çekiyorsun sigarandan. Gözlerini hala yanmakta olan evlerin ışıklarına çeviriyorsun ve başını gökyüzüne kaldırıp bir kez daha aya bakıyorsun. Yıldızları arıyorsun şehrin ışıklarından kaybolmuş yıldızları. Kutup yıldızını hedef alıp ilerliyorsun gecenin içinde... Mutlu olmak kolay değilmiş arkadaş...

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...