5 Temmuz 2018 Perşembe

bi' kahve, bi' söylem

Hayatımda birçok sevinçli günüm olmuştur. Fakat hepsinden güzel, hepsinden unutulmaz, hepsinden sevinçli olabileceğini umduğum bir tek gün daha olabilir. O gün seninle ve hiç ayrılmamacasına yaşayacağıma inandığım gündür.

İyi akşamlar sayın dinleyen, güneş az sonra tamamen batmış olacak, İnsandan Öte burası!

Sen böyle bir günün, böyle bir anın, bu denli rüzgarın uğultusuyla güneşin batışı arasındaki sıcak bir akşamın gelebileceğini pek tahmin etmezsin. Doğrusu bende edemiyorum. Ama hayattan da başka hiçbir beklediğim yok. Bugün için sana da bana da bu kadar imkansız görülen bir saadet, günün birinde gerçek olabilirse, bütün ömrüm içerisindeki kayıplarımdan hiçbirine üzülmeyeceğim. Yalnız o sevinç bana kâfi derecede yaşamış olmak için yetecek...

ve

Şehir, ben olmaktan vazgeçerek biz olmaya razı olmanın yeri olacak. Ben ilgisi olmayan yere sığınacağım şimdilik; yazmaya. Seni aldılar çünkü, kalın parlak kapaklı bir kitabın içine anısı çoktan unutulmuş bir çiçek gibi sıkıştırdılar ve kapağını üstüne kapadılar. Korkma, hiç unutmam, orada bırakmam seni... Sana yazmaya devam!


"https://www.youtube.com/watch?v=PYF8Y47qZQY&index=6&list=RDMMBbRVk6Dq9hU"

(k)adına
paraşüt kulesinden atlayamayana kız verilmiyor! :) 

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...