25 Aralık 2014 Perşembe

İnsan Gönlü Gibidir

Soluyan bir yapraktır hüzün,
Silinmez izler kalabilir bazı ayrılıklardan,
Tek iz, gerçekten hissettiklerinde olan…
Kâğıt üzerine yazılmış satırlar şairindir.
Bazen alabildiğine kelimelerle savrulan…
Hiçbir yere yazılmamış bazı aşklar,
Yeni bir oluş, yeni sevgiyi yaşamadan yana.
Uyanık kuşların kanatlarına gebe umutlarım,
Yakar ateşini sevilmenin,
Bir çağ başlar, en büyük aşkları anlatan,
Bir şair doğar yeniden, ilk kez sana yazan.
Elinde doğan, pırıltısıdır mevsimin,
Yalnızdır bir kentin kıyısında, tatlı yüreğin.
Kim bilebilecek anlattıklarımı, sende anlamazsan.
Aklım yok, yüreğim sende, umutluyum,
Mevsim kış fakat bahar bende…
İşte bakışlarım, kulaklarım, ellerim, ayaklarım,
Senin yoluna, senin yolunda.

Kafkaesque

Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...