Şehir Günlükleri 7

Uyu,

Uyan!

Kıyasıya gözümün önünde gözlerin...

Gözlerimi hınçla ovuşturuyorum. Kan olup oturuyorsun. Gözbebeklerimin etrafında ne güzel duruyorsun aynalarda. Biliyorum bunlar hep zararlı alışkanlıklar. Zaten "sen" deyince ben kendime faydalı bir şeyler yapamıyorum. Soluksuz seyrediyorum rüyalarımda. Bir delilik yapıp beni aramandan korkuyorum, biliyorum açarım o telefonu. Bir sessizliği bile paylaşsak, koşarak gelirim. 

Sahi sesin soluğun çıkmıyor iyi misin? Bir süre daha bu köhne dünyadaysak eğer, iyi olmamız gerekir... İyi ol! Bugün ben daha iyiyim. Hastalıktan neredeyse kurtuldum. Hatta erken kalktım düne göre. Sigaranın tadını hissettim bir kaç gün sonra yeniden. Bir kahve yaptım, dumanında anladım hava buz. Bulutlar gitmiş, yağmur bir daha ne zaman gelir? 

Gelmek, yabancılık demek. Gelmek hala gideceğin bir yer olması, çarşafların kokusunu özlemek demek. 

-Vardım- yazmam gerekiyor belkide... 

Ne kadar çok şeyi susuyoruz...