Bir kaç kadeh daha zaman geçirdiğimiz masalar.
İşte yine gün ağarıyor; sırtımızda derin bir sancı.
Neye üzüleceğimizi bilmiyoruz artık; aynı samimiyetsizlik,
Kendi gölgemizde oynadığımız küçük oyunlarda,
Son bulacak, son kez umutlandırıp kanatlarımızı.
Uzağımıza atılan, kırıntılarla doyuracağız karnımızı.
Bize ait olmayan yataklarda, gri düşler kuracağız.
Batıdan renkli kuşlar gelecek ve biz o gün öleceğiz
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Kafkaesque
Dün gece masumiyeti gerçeklikten silinmiş. Flu, ağır aksak rutin fizik kurallarını reddediyordu bünyem. “ İyi değilim ” diyordum sürekli, ...
-
Bugün kendimi öldürdüğüm gün, yeniden doğmak için bazen gereklidir bu. Bu ölüm beni cennete mi götürür, cehenneme mi bilemem. Ama daha önce...
-
Belki tavırların beni en ağır küfürlerden daha çok üzer. Yinede; Artık ağlamıyorum, İçimi görsen bi tuhaf olursun. Yitirmek bombok bir ş...