Elveda Derken

Beni hiç ağlarken görmeyeceksin dedi kadın;

Yüzümden düşen gözyaşlarını hissederken.

Uzağız, birbirimize çok uzak.

Zaman artık bize farklı akıyor, sahipsisiz.

Daha fazla tutunmaya gerek yok,

Daha fazla üzülmeye gerek yok.

Kalbimin ne hissettiği asla bilmeyeceksin. 

Farklı olduğu düşünmüş aslında,

Daha önce tanıdıklarımdan...

İlk kez yaşadığım duyguların,

İçinde bıraktım seni, yalnızlığa.

Değişemeyeceğim, değişmeyeceğim kararlıyım.

Elveda demekten öte...

Kırılmış bir kalple, dedim ya ağlamadan,

Hayatım boyunca...

Onca denediğim şeyden sonra...

Seni uzaktan seveceğim, deneyeceğim.

Hoşçakal, unutma.

Kırdığımız oyuncaklardı bizi büyüten,
Ayçöreği ve denizyıldızı ne kadar ilginç bir bilsen,
Bir çift ayakkabı çamur tutmuş tapukları,
Ay hırsızı olmak isterdim,
Olsaydı zürafa kadar boyum.

Her Başlangıç Sana

Her eve dönüş yolunda sana geliyorum,
Oysa hiç böyle olmamıştı önceleri.
Gömleğim ütüsüz, saçlarım dağınık, ağzım biraz bozuk,
Anılar tazeliyorum.
Sokaklar aynı, bir şey eksik...
Yokluğuna onlarda sahip çıkamıyor.
Yerini dolduracak cesareti yok hiç bir şeyin...
Güneş biraz daha geç batıyor,
Değişen sadece bu senden sonra.
Ne zaman bir bara girsem, yalnız...
İki bira söyler oldum,
Senin sevdiğinden.
Uzun geceye dalıyorum, biram bitine kadar.
Saatler gece yarısına yaklaşmadan kalkıyorum masadan.
Sokakta peşime takılan çocuklar yok...
'Abi güzel ablama bir çiçek alır mısın?' diye,
Onlarda yalnızlığımın farkında artık.
Alışmalıyım aslında bu duruma
Öyle ya giderken demiştin sen;
Benden önce yaşadığın gibi devam et yaşamaya.
Bende öyle yapıyorum ama,
Tek fark, yokluğun yanımda.