Belki tavırların beni en ağır küfürlerden daha çok üzer.
Yinede;
Artık ağlamıyorum,
İçimi görsen bi tuhaf olursun.
Yitirmek bombok bir şey...
Bir parçası dünde kalıyor insanın.
İçinde bulunduğum zaman, benimkisi değil.
Benim zamanım parçalanmış zaten.
İncitmeden seven insanlardandım ben.
Bir zamanlar...
Sen dünden kalan, yenik düştüğüm bir savaş.
Unutmamak için bir an bile uyumadığım.
Yanımda olduğunda çayı sıcak hiç içemediğim.
Seni nasıl sevdiğimi söylememe gerek yok.
Soran olursa anlatırım.
Beni, sana soran olursa;
Kışı ve şiiri severdi dersin...
Sonra kaç kış sevgisiz gelip geçti, bilemezsin.
Çok anlatmaya da gerek yok, bu kadarı kafi!
Olur da bir gün bensiz gülersen,
Gülüşünden öperim seni.
